[Openstandaarden] 100 op 1: WMA en DRM

[Herman Bruyninckx]

On Wed, 5 Jan 2005, Peter Vandenabeele wrote:

[...]
> In die theorie kan je dus alleen maar een _geheim_ watermerk
> systeem invoeren (of minstens een systeem met een geheime "key").
>
> De "encoding" met een geheime sleutel, centraal in de Recording
> Studio, dat zie ik nog zitten (die mensen hebben het recht met
> hun vers opgenomen muziek te doen wat ze willen en ze kunnen dat
> ook technologisch doen).
>
> Wat ik minder zie zitten is dat alle "players" dan een soort
> "kill" device moeten hebben die een (voor het gehoor) goede
> muziekstream weigert (??) af te spelen omdat hij met een geheim
> algoritme detecteert dat dit een copie is waarvoor er geen
> toelating bestaat ... moet alle player hardware dan "closed"
> worden ?
>
> Ik snap echt niet hoe ze die DRM op een ernstige manier met
> louter technische maatregelen willen realiseren ...

Zoals je zelf al opgemerkt hebt: DRM is technisch nooit waterdicht te
krijgen! Maar dat hoeft ook niet en is zelfs niet wenselijk, want als we
consistent zijn met de bestaande wetgeving op auteursrecht en "fair use"
zijn het de rechtbanken die overtredingen moeten bestraffen, en niet de
technologie die overtredingen moet tegenhouden. En het moeten de
rechtbanken zijn die de definitie van (en overtredingen op) "fair use"
moeten aanpakken.

Ik zou deze juridische aspecten ook expliciet vermelden in de brief: we
pleiten vanuit openstandaarden.be voor een niet-DRM aanpak van het
copieerprobleem, omdat we anders in de juridische problemen komen met "fair
use" rechten van de consument (waarvan de brief al een paar voorbeelden
geeft).

De hele discussie is immers terug te brengen tot dit: "Wat is de
juiste balans tussen "fair use" en bescherming van content?" En eigenlijk
gaat die discussie de bevoegdheid van openstandaarden.be te buiten. Tenzij
we als volgt redeneren:
- als er een technische bescherming komt, dan moet de relevante
   technologie als open standaard door de overheid opgelegd worden.
   (Want anders geeft de overheid zijn juridisch monopolie om te mogen
   beslissen wat fair use is uit handen, aan een oligarchie van bedrijven.)
- een open standaard kan enkel werken met een door de aanbieder van
   digitale content gesloten gehouden sleutel.
- dus zijn al de commerciele DRM evoluties niet aanvaardbaar.

De "watermerk-aanpak" is in ieder geval wel een nuttige, aanvaardbare,
pragmatische technische evolutie om de bescherming van digitale content te
vergemakkelijken, omdat:
- het technisch mogelijk is om een watermerk aan te brengen door enkel de
   laatste bit van het nuttige signaal te veranderen in "ruis" gecodeerd met
   een gesloten key".
- de geluidskwaliteit niet hoeft te verslechteren, zeker niet tov de
   huidige aanpak die toch ook nooit "lossless" muziek oplevert.
- het een open standaard aanpak toelaat.
- het de rechtbanken de mogelijk geeft tot een waterdicht bewijs van
   illegale content.

Herman

-- 
   K.U.Leuven, Mechanical Engineering, Robotics Research Group
<http://people.mech.kuleuven.ac.be/~bruyninc> Tel: +32 16 322480